....

گاهی دلت خالی میشود از هر حرفی.. گاهی هیچ نداری که بگویی.. گاهی با تمام وجودت تلاش میکنی که بهترین باشی .. و در ته روز با یک جمله تو را خورد میکنن.. گاهی کسی تو را نمیبیند.. گاهی آنقدر کوچک شده ای که هر چه تلاش کنی کسی تو را نمیبیند.. گاهی هر چقدر خوب باشی باز خوب دیده نمیشوی..

نمیدانم.. دلم پر از سکوت است.. گاهی در برابر حرفهایی که میشنوی پر از دفاعی اما .. مثل پرنده ای کوچک که از سرما میلرزد گوشه ای کز میکنی و.. از حرفا میلرزی و اشک میریزی.. گاهی دلت میخواد فریاد بزنی اما سکوت میکنی.. گاهی حس میکنی که پر از حقارتی..

چشم هایم را میبندم.. من گناهکارم.. من همه چیز را باخته ام .. اما این پایان من است؟ بغض مرا خفه میکند.. این بغض بیگناهی لعنتیم که نتوانستم فریادش بزنم..
دلم میخواهد خوشبختی مرا بغل کند.. خسته ام.. خیلی خسته... اما.. امیدوارم..

.......